<
<26 Aralık 2007
posted by
<
    Ne kadar çabalarsan çebala belki de buraya kadardır her şey. Bu, depresyon belirtisi falan değil; bazen gerçekten öyle hissediyorum. Hedeflediğin şeylere ulaşmak için o kadar çok engel çıkıyor ki karşına, yinede yoluna devam ediyorsun. Soğuk havada yürürken o buz gibi hava yüzünü kesiyor. Ama devam edip yürümeye evine varıyosun ya; bunun gibi işte. Somutlaştırınca, bitiş çizgisine ulaşabiliyor insan. Çoğu zamanda tam aksine kaderinde ne yazıyorsa (yukarıdaki ne yazmışsa) onu yaşıyorsun. Bazen "O" bile önemsemiyor neler yaptığını, neleri feda ettiğini, nelere direndiğini... "Al işte." diyor, bunu uygun gördüm senin için.Bunu yaşayacaksın! Ne kadar didinsen, ne kadar uğraşsan faydasız! Sen busun. Ne bir adım geri, ne bir adım ileri. 
/div> < < <<


<1Comments:
Yorum Gönder/div>

< <

Yorum Gönder/div> <<
<