İnsan bi yere kadar değiştirebiliyor sevmediği huylarını. Bazıları var ki yapışıp kalıyor insanın üzerine. İstesende söküp atamıyorsun. Böyle bi şey işte...
Alınganlıklarım, her şeyi fazlaca büyütmelerim... Sevmiyorum bunları. Kalbim gibi, böbreğim gibi onlar da birer organım sanki. Bağışta mı bulunsam? ;) Organ bağışında yani. :) Ama faydalı olmak için yapılıyordu o di mi?... Oysa ki ben kimsenin canını yakmak, başına çorap örmek istemem. Öğrenmem lazım onlarla yaşamayı. Ya da görmezden gelebilmeyi...
Zaten bu haller hiç de bana göre değil. Neşeli tarafım var ya benim, O hep dursun. Sabit kalsın, Hiç bozulmasın. Beni seven böyle seviyor. En önemlisi; ben kendimi, böyleyken seviyorum.
Neyse ya... gülelim hadi. Pamuk şeker yiyelim. Oynak müzikler dinleyelim. Direc-t den "ama aşkım yok" çalsın mesela. :) Geyik yapalım biraz. Gerginlikmiş..... O da neymiş..?!/div> <
<
<<
<2Comments:
<